شهرستان فومن یکی از شهرهای مهم و سیاسی استان گیلان است.حافظه تاریخی مردم بخوبی سالهای پرتنش و پرهیاهوی انتخابات سالها و دوره های گذشته در فومن را بخاطر دارند.

ریشه اصلی این جنب و جوشها و اختلافها و هیجانات بدون شک فارق از دسته بندی های سیاسی ملی است ، زیرا بارها دیده ایم که مردم فومن بر خلاف ذائقه ظاهری سیاسی خود ، شخصی با تفکرات رقیب سیاسی خود را به عنوان منتخب انتخاب کرده اند و یا در مقابل کاندیدایی با تفکرات خاص سیاسی ، خود را در دل جریان مخالف قرار داده تا از مردم شهر آرای بیشتری جذب کند.

اگر بخواهیم بطور شفاف و بدون هیچ پرده پوشی فضای سیاسی موجود در شهر و حتی استان را تحلیل کنیم باید تعارفات سیاسی موجود را کنار بگذاریم و با پشتوانه رصد دقیق مواضع سیاسی افراد ، یک تحلیل واقعی و نقد را ارائه دهیم.اما از آنجا که حوزه تحلیل و جغرافیای سیاسی موجود ما شهرستان فومن است به حیطه فومن بسنده می کنیم .

ناصر عاشوری از چهره های اصلی و شاخص در عرصه مدیریت فومن است . او سالها در سپاه و ارگانهای انقلابی فومن مشغول به فعالیت بوده و با پنج دوره کاندیداتوری ، سه دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه خود دارد.او حتی در آن دوره هایی که به مجلس راه نیافت هم همیشه پای ثابت و جزو نفرات اصلی و فینالیست های انتخاباتی بود.

حاج ناصر عاشوری شخصیت سیاسی خاصی دارد ؛ شخصیتی  که سالها سابقه او در سپاه و ارگانهای امنیتی و انقلابی برای مردم طرفدار او تحت الشعاع کاریزمای فعلی او قرار دارد.او آنچنان برای روستائیان و اقشار محروم و تالش زبانان فومن دارای محبوبیت است که شخصیت اورا به نوعی به چهره ای ” کاریزماتیک ” تبدیل کرده است.حتی شاید بتوان با کمی شجاعت و جرات بیشتر او را در بین بعضی از طرفدارانش قدیس گونه تصور کرد.چرا که او به آرمانها و ریشه هایی که شخصیت او از آنجا نشات می گیرد وفادار مانده است ، و منش و مشی خاکی و خوی رافت با روستاییان و محرومان را حفظ کرده است.

عاشوری بخوبی می داند که خاستگاه اصلی آرای او از میان همین قشر جامعه است و حوزه نفوذ او در میان روستانشینان و تالش زبانان بسیار قوی است.ناصرعاشوری نگران این است که با استانی شدن انتخابات حوزه نفوذ خود را از دست بدهد و ودر واقع نتواند بدان خوبی که در فومن جذب آراء داشته ، در سطح استان هم کسب رای کند.زیرا او زبان گویای مردمی است که سکونتگاه اصلی آنها شهرستان فومن است ، هر چند قوم تالش و تالش زبانان در سراسر استان پراکنده اند و کم هم نیستند ، اما آنها منتخبین و گزینه های قدرتمند دیگری هم دارند.

مساله دیگری که  حاج ناصر عاشوری را نگران کرده است این است که لازمه حضور و موفقیت در آوردگاه بزرگتری مثل استان گیلان داشتن نفرات بیشتر در سطح استان و در تمامی شهرهاست.اوباید در هر شهر و بخش و روستا افرادی را جذب کند تا تبلیغ او را بکنند و رقبای قوی تر و جذابتری هم در سطح استان پیدا خواهد کرد. این قضیه احتمالا با در خواست ها و انتظارات بیشتری از سوی مردم از او همراه خواهد بود.

مساله دیگر وجود یک استراتژی و مانیفست ملی و استانی است. اگرناصر عاشوری تا دیروز به مردم شهر خود قول آسفالت کشی معابر یا دانشگاه یا گازرسانی و یا اشتغال تعداد محدودی جوان را می داد ،اینبار باید طرح هایی در سطح استان گیلان که مرکز ان یکی از کلان شهرهای کشور است را طراحی کند. او باید دایره نگاه و کلام خود را آنچنان گسترش دهد که با آذری زبانان ، تات ها ، کردهای مقیم استان و گیلک هایی که در حوزه جغرافیایی گیلان در اکثریت مطلق هستند پیوند بخورد.

لازمه اینکار که همراه با تقسیم وقت و توان فیزیکی و … است ، فاصله گرفتن ناخواسته از خواستگاه اصلی خود در فومن است.

شاید یکی دیگر از دغدغه ها و نگرانیهای حاج ناصر عاشوری شخصیت و منش سنتی او باشد.حال آنکه نسل جدید استان و حتی قاطبه مردم شخصیت های مدرن و امروزی را می پسندند تا حرفهایی که آنها میخواهند را در مجامع ملی مطرح کنند.حضور کمرنگ ناصر عاشوری در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی جدید ، نداشتن حلقه مشاوران جوان و به روز ، … حلقه اطرافیان اورا بشدت بسته و محدود کرده است که این نیز می تواند از دلایل مخالفت او با استانی شدن انتخابات باشد.

او بخوبی می داند که در صورت استانی شدن انتخابات ، موفقیت او در انتخابات آتی یا دوره های بعد با چالشی بزرگ روبه رو خواهد شدو شاید رقبای پایینتر او در فومن او را در سطح استان پشت سر بگذارند.

اما آیا حاج ناصر عاشوری می تواند بر این مساله فائق آید و خود را با شرایط احتمالی آینده وفق دهد؟ پاسخ این سئوال را باید ابتدا در اراده خود او دید . اما نکته مهم و قابل تامل در این قضیه تصمیم دسته جمعی قاطبه نمایندگان مجلس در تصویب طرح استانی شدن انتخابات مجلس است. چرا که کلیات این طرح با اکثریت قاطع نمایندگان و حمایت رییس مجلس و اعضای هیئت رئیسه و کمیسیون شوراها تصویب شده و گویا اکثریت مجلس هم با آن موافقند.

نکته دیگر این است طرح این مساله ذهن انسان را به مثال مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی های خود در چند سال گذشته متبادر می کند که ایشان در آن سخنان فرمودند : شاید روزی نظام  به این تصمیم برسد که باید سیستم حکومتی ایران پارلمانی باشد.

هرچند این سخنان معظم له با تفسیرهای مختلفی روبه رو شد اما نشان از احتمال نوعی تغییر در ساختار انتخاباتی کشور در سالهای آینده می دهد.

حاج ناصر عاشوری به این نکته توجه خواهند کرد که بهتر است خود را با سیستمی که ممکن است دلخواه او نباشد وفق دهد و در پی نوآوری و بسط دایره نگاه خود باشد.اما آیا بنظر شما حاج ناصر عاشوری می تواند در صورت استانی شدن انتخابات مجلس باز هم منتخب مردم باشد ؟؟؟

برای پاسخ به این سئوال بهتر است ابتدا به این پرسش پاسخ دهیم که چرا حاج ناصر عاشوری توانسته یا می تواند به این خوبی آرای مردم فومن و خطه فومنات را در سالهای جاری بخود جلب کند/مهدی نجفی – کارشناس سیاسی