نخستین تصویر ذهنی یک فرد از شهرستان در چشم انداز ورودی آن شکل می گیرد. طراحی ورودی یک شهرستان می تواند نقش شوق را بازی  کند و گاهی به اندوه و افسوس بدل گردد.

ورودی یک شهر می تواند هویت منحصر به فرد  آن اقلیم را به روشنی بیان کند و گاه می تواند بیان کننده فرهنگ درون آن شهر یا منطقه باشد.

ورودی یک شهرستان به سان چیدمان یک فروشگاه است که می تواند بسیار جذاب و یا بسیار زننده باشد.

نورافشانی ، پاکیزگی ، داشتن تابلو ها و نشانه های راهنمایی و رانندگی در کنار یک طرح جذاب و منحصر به فرد می تواند برای نشان دادن  بخش بزرگی از فرهنگ یک سامان کافی باشد.

ساختن ورودی یک شهرستان و حاشیه های آن هزینه کردن نیست بلکه این کار یک سرمایه گذاری است که می تواند در کوتاه مدت و بلند مدت آثار مثبت خود را بر جای بگذارد. این کار سبب می شود رهگذری که قصد گذر از این دیار را دارد تصویر مثبتی را در ذهن خود ثبت کند و از سوی دیگر مردم آن دیار با دیدن آن احساس افتخار و آرامش کنند.

اما شهرستان سرسبز و زیبای شفت که به واسطه داشتن امامزادگان ابراهیم و اسحاق(ع)  قطب گردشگری مذهبی در گیلان محسوب میشود ؛ نه تنها از داشتن یک طرح جامع و منحصر به فرد در ساخت ورودی های خود بی بهره است بلکه  دچار یک ضعف و خلا مدیریتی در این حوزه است تا جایی که دیگر به یک سوژه پخته تبدیل شده است.

شفت نه تنها در ورودی های خود طرحی ندارد بلکه نبود تابلوهای راهنمایی مشکلاتی را برای مردم و گردشگران به وجود آورده است. در ادامه به برخی از این مشکلات اشاره می شود و سعی می گردد با ایجاد پرسش زمینه حل آن فراهم شود.

تصویر بالا مربوط به ورودی شهرستان شفت از سمت شهرستان فومن است که تابلوی آن مربوط به چندین سال پیش است که دیگر خوانا نیست.

سه تصویر بالا مربوط به ورودی شهرستان شفت از مسیر شهرستان رشت است که در مسیر جاده جیرده قرار دارد و شرح دیگری برای آن لازم نیست!

هر چند سه تصویر بالا در حوزه شهرستان شفت قرار ندارد اما از آن جهت اهمیت دارد که این مسیر(آقا سید شریف) دروازه ورود گرشگرانی است که از سراسر کشور راهی مناطقق غربی گیلان می شوند. اتوبان سروان-فومن در سال های اخیر به یکی از راه های اصلی دسترسی  غرب گیلان تبدیل شده است. این اتوبان در ادامه از صومعه سرا می گذرد و به آستارا می رسد. عدم وجود حتی یک تابلوی راهنما برای شهرستان شفت و نبود تابلوهای راهنمایی و رانندگی ناکافی در این نقطه سبب شده از یک سو مسافران نتوانند راه شفت را تشخیص دهند و از سوی دیگر جانشان به خطر بیافتد.

ورودی اصلی شهرستان شفت نیز که در ملاسرا قرار دارد به دلیل سکته زدن روگذر آن سالها در کماست و معلوم نیست در چه تاریخی از از خواب غفلت بیدار شود!

با چنین روندی دیگر نیازی به نصب تابلوی ” ورود به شفت اکیداً ممنوع ” نداریم!

در ادامه به ارائه تصاویری می پردازیم که  از دیگر شهرها و شهرستان های ایران انتخاب شده است و در پایان قضاوت را به شما واگذار می کنیم.

حسن دلخوش / نوروز سال ۱۳۹۴