ورزش انتخاباتی یا انتخابات ورزشی!!
اميد حنیفه زاد/این روزها با نزدیک شدن به تنور داغ انتخابات، ورزش که راهی
ارتباطی بین سیاسیون و مردم نیز می باشد! بیش از اندازه به چشم برخی ها می آید!!
ورزشی که در تمامی ماه های بعد سکانداری! از دیدشان محفوظ مانده بود یا هیچ اهمیتی در زندگی برخی ها نداشت به چشمانشان می آید و
مدعیان دغدغه ورزش روز به روز افزایش می یابد! اشخاصی که وقتی در کرسی قدرت می نشینند وعده های خود را فراموش کرده و حال با محقق
نشدن وعده های تو خالی شان می خواهند از علاقه مندی های مردم و آرا و حمایت جامعه ی ورزشی! بهره ببرند.
مسولینی که تا زمان انتخابات می رسد وعده ساخت زمین ورزشی تجیهز فلان مکان و… را بلندتر سر می دهند و با هدیه دادن چند لباس ورزشی و… می خواهند دل شکسته ی ورزشکاران
را به دست بیاورند البته که همین اندازه توجه هم برای جوانان قابل ستایش انگیزه بخش است اما برای برخی مسوولین باید نوشت ؛
آمدی جانم به قربانت ولی حاال چرا!؟(
چه زیبا میشد اگر مسوولین و اصحاب قدرت همیشه و همه جا کنار جوان عاشق ورزش که بدون کوچک ترین چشم داشتی تلاش میکنند
باشند نه این که با رسیدن به ایام انتخابات دایه ی عزیزتر از مادر وحامی ورزش و ورزشکاران باشند.
ورزشکار ما باید با چشمانی باز و آگاهی الزم با وعده های انتخاباتی افراد برخورد کند و به سمت و سویی کشانده نشوند تا انتخابات ورزشی نه ورزش انتخاباتی رخ دهد.
یادداشتم را با روایتی از معصومین به پایان می برم :
الدين لمن ال عهد له رسول اكرم صل ا… عليه و
آله/ بحاراالنوار/ج٧٥/ص٩٦
آنكس كه وفاي به عهد و پيمان نكند، دين ندارد.دیندار باشیم.