سال جدید و  همچنان کلاف سردرگم پل ورودی فومن

داستان خنده دار ،بلکه مضحک پل ورودی فومن تبدیل به سریال دنباله داری شده است که الان تقریبا ۲۰ سال است که در انظار عمومی حکایت گر ضعف مفرط مدیران گذشته و فعلی استان و شهرستان است و مصداق این ادعا اینکه ، بعد از ۲۰ سال به سرانجام نرسیده و همچون صخره الجنی هولناک به استقبال رهگذران بومی و غیر بومی می رود.   

الغرض،بهروزی فر وکیل مردمان شهرستانهای فومن و شفت در مجلس شورای اسلامی  اسفند ۱۴۰۰به صراحت گفت: اصلاح و تکمیل پل در دو مرحله برنامه ریزی شده است در مرحله اول تا پایان سال ۱۴۰۰ نهایتاً فروردین سال ۱۴۰۱ ،میدانی شکیل همراه با مبلمان و فضای سبز ساخته خواهد شد و در مرحله بعد و زمان طولانی تر  با تامین اعتبار لازم عملیات نصب پایه ها و ساخت روگذر انجام خواهد شد.

یکسال پس از آن وعده وکیل هیچ اتفاقی نیفتاد .اواخر سال۱۴۰۱ با دخالت و تعیین ضرب الاجل رئیس کل دادگستری استان مقرر شد همان طرح اجرایی گردد اما با تغییر نقشه پل توسط اداره کل راه و شهرسازی گیلان به دلیل اینکه باید پایه هایی به همین سازه فعلی اضافه گردد این طرح که جناب وکیل بیش از یکسال بدنبال آن بود منتفی شده است.

شنیدها از منابع موثق حکایت از تغییر سیاست از تکمیل میدان و سپس پل به شروع ساخت پل داردکه البته با برگزاری مناقصه ،پیمانکار ساخت پل با مبلغ حدود ۵۰۰ میلیارد تومان برنده شده است البته با این شرط که اگر در سال ۱۴۰۱ اجرایی می شدبا این مبلغ انجام شود (با این توضیح که تاکنون هیچ اعتباری هم برایش منظور نشده است) و با گذشت زمان و انتقال به سالهای بعد  افزایش قیمت ها بر مبلغ قرار داد افزوده خواهد شد که تا اینجای کار می توان حدس زد که این مبلغ الان باید تقریبا دو برابر شده باشد.با انتقال به سال و سالهای دیگر باید منتظر هزینه های چند هزار میلیارد تومانی بود که تامین این مبلغ به سادگی از این دولت این وکیل برنخواهد آمد.

ظاهراً تخریب و حذف همین سازه بد قواره و تبدیل آن به میدان، ساده ترین و کم هزینه ترین گزینه است اما از طرفی دستگاه قضاء با تخریب آن مخالف بوده و تهدید به تشکیل پرونده در صورت برداشتن سازه نموده است در واقع حکایت ضرب المثل « نه در غربت دلم شاد و نه رویی در وطن دارم» شده است و هر روز بر گره های کور این کلاف سردر گم افزوده می شود. این یعنی شهروندان فومنی به این زودی ها منتظر پل یا میدان نمانند. درب همچنان بر همان پاشنه می چرخد!

علی علیزاده ازبری