حسین رضاپور: هفته دولت تابلوی تمام نمای خدمات دولتمردان نظام جمهوری اسلامی ایران است

حسین رضاپور: خواسته مردم از دولت و نظام اسلامی، ریشه کن کردن بی عدالتی و ایجاد بستری سالم برای تقسیم عادلانه امکانات و فرصت ها و اجرای عدالت اجتماعی در عرصه های گوناگون است.

هفته دولت تابلوی تمام نمای خدمات دولتمردان نظام جمهوری اسلامی ایران است که باعث می شود مردم شریف ایران اسلامی از کارکرد و عملکرد خادمان خود اطلاع یابند، این روزها  با عطر خدمت خالصانه که یادگار ارزنده شهیدان والامقام رجائی و باهنر است از راه رسیده است. هفته دولت یادآور فداکاری های فرزندان پاک نهاد و گرانقدر انقلاب و احیا کننده روزهای پرشور خدمتگزاری، شهیدان بزرگ، رجایی و باهنر است. در کارنامه دولت هایی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی عهده دار وظایف مهم اجرایی در نظام جمهوری اسلامی بوده اند، یادگارهای ارزشمندی از تلاش ها و فداکاری ها ثبت شده است. وظیفه ما قدردانی از این نیروهای مخلص است.

باید یادآور شویم نامه حضرت علی(ع) به مالک اشتر منشور کامل و دقیقی است که ایشان با توجه به قرآن و سنت نبوی طرح ریزی کرده و به مالک ابلاغ فرموده اند. در این نامه وظایف حاکم نسبت به مردم و وظایف مردم در برابر دولت به خوبی ترسیم شده است، به طوری که امروز بعد از گذشت قرن ها از صدور آن، هنوز منشور گران بهایی از وظایف متقابل دولت و مردم به شمار می آید. یکی از مهمترین ویژگی های دولت اسلامی و وجه تمایز آن از دیگر دولت ها این است که از پشتوانه عظیم مردمی برخوردار است. کارگزاران دولت اسلامی، از میان مردم برخاسته و برای خدمتگزاری به مردم وارد عرصه سیاست شده اند.

کسانی که می گویند: «در زمان غیبت امام زمان(عج) نباید حکومت و دولتی تشکیل داد»، برداشت نادرستی از قرآن مجید و روایات معصومین دارند. جامعه بدون حکومت، دچار هرج و مرج می شود. امام خمینی در این باره می گویند: «این ها نمی فهمند چی دارند می گویند، حکومت نبودن یعنی این که همه مردم به جان هم بریزند، بکشند هم را، بزنند هم را، از بین ببرند، برخلاف نص آیات الهی رفتار بکنند».

پس از سال ها مبارزه و استقامت، امام خمینی دولت اسلامی را در ایران تأسیس کرد. مقام معظم رهبری درباره ایشان می فرمایند: «امام خمینی شخصیتی آن چنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ به جز انبیا و اولیا و معصومین(ع) به دشواری می توان کسی را با این ابعاد و خصوصیات تصور کرد. او به اسلام عزت بخشید و پرچم قرآن را در جهان به اهتزاز درآورد. او ملت ایران را از اسارت نجات داد و… نظامی بر اساس دین و معنویت و ارزش های اخلاقی پدید آورد و دولت و سیاستی اسلامی بنیان نهاد».

یکی از مهمترین شاخصه های دولت اسلامی، پیروی از قانون و التزام عملی به احکام اسلام است. امام راحل و مقام معظم رهبری همیشه در سخنان خود خطاب به مسئولان دولتی به این امر تأکید کرده اند و فراتر رفتن از قانون را، غیرشرعی و ضدانسانی معرفی فرموده اند. در این زمینه امام راحل فرمودند: «حکومت اسلام، حکومت قانون است».

علی(ع) در نامه معروف خود به مالک اشتر، گرچه او را خطاب قرار می دهد ولی توصیه ایشان به هر حاکم و دولتمردی است که امور جامعه را بدست می گیرد، ایشان در جایی می فرمایند: ای مالک! در اولویت بندی کارها آن کاری را مقدم بدار که میانه روی در حق باشد و موجب تعمیم عدالت شده، برای جلب خوشنودی رعیت جامعتر است. به صلاح عموم مردم کار کن گرچه موجب نگرانی خواص گردد؛ چرا که خشم عموم مردم، خشنودی خواص را از میان می برد، ولی خشم و دشمنی چند تن از خواص با جلب رضایت عموم دفع می شود.

یکی از انتظارات بجای مردم از دولت و نظام اسلامی، ایجاد سیستم اقتصادی سالم است که سرمایه ها را به گونه صحیح به کار گیرد و پایه های اقتصادی استوار را بنا نهد. با وجود تلاش فراوان دولتمردان، هنوز این نیاز اساسی اقتصادِ بیمارگونه ما به طور آشکار جلوه گر است. البته از مشکلات داخلی و خارجی نظام نباید غافل شد. به هر روی، برای برپایی سیستم اقتصادی سالم و پایدار نیاز به تلاش عمومی و به کارگیری تمام توان های بالقوه جامعه است. دولت با بسیج نیروهای متخصص و با تجربه می تواند بر این مشکل فایق آید.

به گفته معلم ثانی، فارابی اعضای جامعه سالم مانند اعضای بدن سالم انسان است که این سلامت با همکاری تمام اعضا ایجاد می شود؛ اگرچه اعضا از لحاظ استعدادهای طبیعی مختلف هستند و بعضی بر بعضی دیگر برتری دارند. پس هم چنان که انسان به تمام عضوهایش، کوچک و بزرگ، و پرکار و کم کار نیازمند است، جامعه هم به تمام طبقات خود نیاز دارد. نظام اجتماعی سالم، تنها با بهره گیری از تمام طبقات مردم و ارج نهادن به همه قشرها می تواند پله های نردبانِ سعادت را یکی پس از دیگری طی کند. در این میان، نقش بزرگ دولت ها، هماهنگ کردن این گروه ها و ایجاد بستری مناسب برای فعالیت آن هاست.

یکی از محورهای اصلیِ توسعه، عدالت اجتماعی است. تقسیم عادلانه ثروت و به کارگیری یکسانِ توانایی های جامعه با هدف دست یابی به توسعه ای هماهنگ و فراگیر، از جمله شاخصه های عدالت اجتماعی است. خواسته مردم از دولت و نظام اسلامی، ریشه کن کردن بی عدالتی و ایجاد بستری سالم برای تقسیم عادلانه امکانات و فرصت ها و اجرای عدالت اجتماعی در عرصه های گوناگون است.