براي زمين پاک ، نگاهي از نوعي ديگر !

 

به قلم کوروش مهیار؛روندی را که ما انسان ها با زمين بکار برده ايم و مي بريم را در وجيزه ای فشرده و کوتاه فقط برايتان نقل مي کنيم. خوانندگان فرهيخته   و ارجمند شرح آن را درک واميد که با هر تلاش در هر حدي براي اين گورگاه و زادگاه آدميان و سرشت گاه همه موجودات کوتاهي نکنند. شک نيست که اين مشتي از خروار واقعيت بوده و فرجام نهایی آنرا به چه سرعتی و به کجا خواهیم کشاند شاید دور از تصور نباشد.

اگر بطور فرض سن زمين را فشرده کنيم و هر صد ميليون سال را فقط يک سال در نظر بگيريم:

۱ ـ بر اين اساس   کره زمين ما موجودي ۴۶ ساله خواهد بود.

۲ ـ هيچ اطلاعي تا ۷ سالگي اين موجود در دسترس نيست. پس از آن از سال هاي مياني آن اطلاعات علمي ما محدود و جسته و گريخته است.

۳ ـ فقط از سالهاي ۴۲ سالگي زمين است که گياهان و جنگل ها و سبز يها سر بيرون آورده و شروع به رشد و گسترش نموده اند.

۴ ـ در سن ۴۵ سالگي زمين، خزندگان عظيم الجثه و دايناسورها   و وحوش و از اين دست ديده شدند. در نزديکي هاي ۴۶ سالگي پستانداران در آن موجوديت يافتند و تقريبا تا هفته قبل زمين، دوران يخ سراسر آن را فرا گرفت.

۵ ـ بر اساس همين فرض ما انسانها در برابر اين تاريخ گذار مجازي بالا، حدودا   ۴ ساعت است که در زمين پيدا شده ايم و در يک ساعت اخير کشاورزي را کشف کرده ايم.

۶ ـ بلاخره در اين فرض فقط يک دقيقه از عمر انقلاب صنعتي معروف که همواره به آن افتخار مي کنيم گذشته است.

نکته اصلي و جان کلام در اينجاست که دقت بيشتر شما را جلب مي کنيم: در اين يک دقيقه تاريخي که از وقوع انقلاب صنعتي توسط ما انسان ها گذشته است چه بلاهايي بر سر اين سياره زمين با آن تاريخ فشرده که گفتيم نياورده ايم در ۴۰ ثانيه مجازي، بيولوژيک و بوم شناسي اين بهشت بوجود آمده را به آشغالي کاملي مبدل کرده ايم. باز توليد و جمعيت نفوس خودمان را سرسام آور و غير اصولي تکثير نموده ايم. سوخت ها و منابع اين سياره را مال خود کرده و به يغما برديم. آب ها را آلوده، جنگل ها را نابود،   جو و هوا و فصول را مختل،   اشيا خطرناک،   شاهد سوراخ و پاره شدن لايه ازن اين پوشش نامريي زمين هستيم… اما همانند انسان هاي معصوم و بي گناه به يک يک خشم طبيعت و زمين مي نگريم. وامصيبتها   سر مي دهيم و بيانيه صادر مي کنيم.

پايان اين روند پرسرعت تخريب بالا به کجا ختم خواهد شد؟ چه حدس مي زنيد؟ چه بايد کرد؟