پژوهشگر و نوازنده موسیقی تالشی به مناسبت درگذشت استاد قاسمی سوگنامه ای را در اختيار صبح فومن قرار داد

سوگنامه

استاد محمد قاسمی نوازنده ویولون؛کمانچه و دایره تالشی روز گذشته ۲۵/۳/۹۴ دار فانی را وداع گفت

دکتر آرمین فریدی هفتخوانی پژوهشگر و نوازنده موسیقی تالشی به مناسبت درگذشت استاد قاسمی سوگنامه ای به شرح زیر در اختیار تحریریه صبح فومن قرار داد که عیناً تقدیم حضور مخاطبان می گردد.

استاد محمد قاسمی از اساتید برجسته موسیقی تالشی بود که دکتر آرمین فریدی هفتخوانی هم افتخار شاگردی ایشان را داشته است.

پایگاه خبری صبح فومن به نوبه خود درگذشت این استاد فقید را به جامعه هنرپرور و هنر دوست تالشی تسلیت عرض می نماید.

 

((استاد محمد قاسمی صاحب پنجه های سحرآمیز،نوازنده ی بزرگ ویولون ،کمانچه و دایره تالش ساعاتی پیش درگذشت.
هنوز در بهت و حیرت این خبرتلخ و ناگوارم . استاد کسالت داشت و اخیرا از نوعی توده سرطانی در ناحیه مثانه رنج می برد اما هفته پیش که نزد ایشان رفتم بالای درخت انبه بود.هنوز میوه هایی که خود از درخت چید و با دستان مهربانش به ما داد تمام نشده است!

میوه های هنر جاودانش که به مردم سرزمینش”تالش” تقدیم کرد نیز هرگز تمام نخواهد شد. این استاد بزرگ همچون یار دیرینش “استاد قسمت خانی” با حداقل ها زیست و حداکثرها را بخشید.

استاد محمد قاسمی شاگرد پدرش استاد روحان قاسمی بود و۵۰ سال نوای ویولنش گوش و روح تالش ها را نوازش داد او استادی بی اندازه فروتن و مهربان بود به تمامی معنا یک «یار» بود. یار استاد خانی و در ده سال گذشته استادی مهربان برای این حقیر نیز بود و افتخار همراهی ایشان را درجشنواره های بسیاری داشتم از جمله جشنواره ی کرمان.

 در روز افتتاحیه ایشان و استاد خانی و استاد رحیم قاسمی سه استادی بودند که از تالش در بین تقدیر شوندگان موسیقی نواحی ایران بر سر سِن میان اساتید بزرگ ایران بودند.

استاد قاسمی هم بر ویولون هم بر کمانچه و هم بر دایره مسلط بود. اوائل دهه ی هشتاد با دایره در جشنواره های موسیقی نواحی حاضر شد چرا که ویولون به دلیل غیر بومی بودن در جشنواره ها پذیرفته نمی شد.

پس از مدتی تصمیم گرفت به سبک و سیاق گذشتگان کمانچه ای برای خود بسازد.طوری که وی برای نگارنده روایت کرده در گذشته های دور کمانچه را در عروسی ها دیده بود و در هر فرصت مغتنمی نواخته بود. حاصل این تصمیمش شگفت انگیز و بیش از آن حزن انگیز بود.

در اواسط دهه ی هشتاد در همایش تجلیل از اساتید موسیقی تالش که توسط شهریار پورمحمد در سالن دانشکده فنی در چوکا برگزار شد وی با کمانچه ای که خود ساخته بود بر سر سن آمد.کمانچه ای که کاسه اش چیزی نبود جز کاسه ی یک کتری فلزی کهنه! که به دلیل تنگنای مالی از آن استفاده کرده بود و یک دسته برایش ساخته بود و به جای کمان هم از آرشه ی ویولون استفاده می کرد! با این امکانات اندک باید می دیدید چطور مقام های تالشی را با مهارت می نواخت.

متاسفانه تعلل و درگیری های متعدد این حقیر هم نگذاشت آرزوی کوچک رساندن کمانچه به ایشان عملی شود.

سال گذشته با لطف دوستی یک ویولون عالی برای ایشان تهیه شد که از نواختنش بسیار خشنود بود، کمانچه ایشان بیست روز قبل سفارش داده شد و در حال ساخت است کمانچه ای که هرگز پنجه های سحرآمیز و مهربان استاد محمد قاسمی را بر تن خویش نخواهد دید.))

 

 

تگها: استاد محمد قاسمی ؛ نوازنده موسیقی تالشی؛ کمانچه تالشی؛ دایره تالشی؛ ویولون ؛ دکتر آرمین فریدی هفتخوانی