انقلابی ها در آغاز دهه پنجم انقلاب اسلامی چه باید بکنند؟

مهدی نصیری راد از فعالان فرهنگی و رسانه ای فومنی در یادداشتی با عنوان”انقلابی ها در آغاز دهه پنجم انقلاب اسلامی چه باید بکنند؟” راهبرد جریان های انقلابی را مورد بررسی قرار داده است. متن یادداشت فوق به شرح ذیل است:

گفتمان انقلاب اسلامی توسط امام خمینی(ره) در عصری که مدرنیته و توسعه نوین جائی برای ابراز دغدغه های دینی در محافل بین المللی باقی نگذاشته بود با ایجاد نهضت اسلامی در ایران و پیروزی انقلاب اسلامی در جهان مطرح گشت و نقطه امیدی را برای همه مسلمانان عالم و ملت های آزادیخواه برای پیشرفت عزت مندانه و استقلال روشن ساخت. در همه سال های پس از پیروزی انقلاب این گفتمان با سایر گفتمان ها و خرده گفتمان ها همواره در حال تقابل بوده است که متاثر از شرایط هر دوره با فراز و فرود همراه شده است و امروز در پایان چهارمین دهه از عمر مقدس نظام جمهوری اسلامی این ضرورت غیر قابل انکار وجود دارد که فعالان انقلابی باید جهت غلبه بر سایر مکاتب فکری هوشیاری و بصیرت ویژه ای را چراغ راه خود قرار دهند.

گفتمان انقلاب اسلامی تنها زمانی می تواند در پیشبرد آرمان های خود موفق گردد که فعالان جریان های انقلابی تصور نکنند که تکلیف آنها فقط و صرفا تغییر در «باورهای ذهنی» مردم است. این تئوری که ما باید در ذهن ها تغییر ایجاد کنیم از اساس غلط است. این تصور اشتباه همان چیزی است که از «فعالیت فرهنگی» باور داریم و البته عامل اساسی عدم اقبالش. باید درک کنیم که نمی توان در باور مردم تغییر ایجاد کرد مگر آن که پیش از آن یا همزمان با آن، در شرایط واقعی زندگی آنان تغییر مثبتی پدید آورد لذا توجه به این نکته که «امر اجتماعی» بر «امر فرهنگی» تقدم دارد و این آن چیزی است که هنوز نفهمیده ایم حال آنکه قبلا در همین کشور در همه دوران های پرافتخار اجرا می کردیم و ثمره اش را دیده ایم.

چرا نباید امروز حزب اللهی ها برای حل معضلات اجتماعی نظیر بیکاری، فقر، فساد، تبعیض، اعتیاد، کودک آزاری و … به پاخیزند؟ چرا کم اند کسانی که دغدغه عملی در عرصه های فرهنگی و اقتصادی دارند؟ دغدغه اصلاح رویه های غلط موجود در جامعه داشته باشند، دغدغه مقابله با فساد های کلان، دغدغه تحقیر مردم در بعضی سازمان ها و مسائلی از این دست‌.در یک کلمه چرا دغدغه «خدمت» به مردم آنقدر کم است و عمدتا درگیر انتزاعیات هستیم؟!

چرا فعالان انقلابی در ابتدای پیروزی نهضت اسلامی در کار فرهنگی شان موفق بودند؟ چون قبل از منبر رفتن و موعظه کردن، بیل به دست گرفته بودند و «سازندگی» می کردند،می جنگیدند، فعالیت های مردمیِ اجتماعی داشتند و یا به عبارتی جمله درخشان شهید مظلوم دکتر بهشتی را سرلوحه فعالیت خود می دانستند که فرمود ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت.چرا امام موسی صدر و دکتر چمران در لبنان موفق بودند؟ به خاطر مدرسه هائی که برای فرزندان شیعه لبنانی که دسترسی به تحصیل نداشتند ایجاد کردند، به خاطر فعالیت های فرهنگی و تربیتی، به خاطر آموزش های توامندساز به نوجوانان و جوانان و …

انتخابات ها در نظام جمهوری اسلامی در چند دوره اخیر درس های پندآموزی را برای جریان انقلابی به جای گذاشته است. لذا با تاسی بر جمله تاریخی امام خمینی(ره) در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۶۱ که در پیام خود به مناسبت بزرگداشت جهادسازندگی فرمودند:”با جهاد مقدس فرزندان اسلام است كه نهال انقلاب اسلامي در روستاها و شهرهاي دورافتاده اين آب و خاك به گُل مي نشيند” باید به میان مردم رفت و دردهای اساسی آنان را حل کرد، آن زمان است که توانسته ایم گفتمان انقلاب اسلامی را عملا تئوریزه کنیم تا برای همه ملت قابل لمس باشد. وقتی برای حل این مسائل که با شرایط عینی مردم در ارتباط است، آستین ها را بالا زدیم، می توانیم توقع داشته باشیم که منطق و برهانی را که به قول خودمان در باب «مسائل فرهنگی و اساس مردم» عرضه می کنیم مقبول واقع گردد.