انتخابات در سخنان مقام معظم رهبری

انتخابات در کشور ما یک حرکت نمایشی نیست. پایه های نظام ما همین انتخابات است.[۱]

 یکی از پایه ها [نظام جمهوری اسلامی], انتخابات است.[۲]

 مردم سالاری دینی با حرف نمی شود؛ مردم سالاری دینی با شرکت مردم, حضور مردم, اراده مردم, ارتباط فکری و عقلانی و عاطفی مردم با تحولات کشور صورت می گیرد؛ این هم جز با یک انتخابات صحیح و همگانی و مشارکت وسیع مردم ممکن نیست. این مردم سالاری, عامل پایداری ملت ایران است.[۳]

 انتخابات سرمایه گذاری عظیم ملت ایران است.[۴]

 [انتخابات] مثل این [است] که شما سرمایه ی سنگین و عظیمی را در بانک می گذارید, بانک با آن کار می کند و شما از سودش استفاده می کنید.[۵]

 آراء یکایک شما مردم سهمی است ا زهمان سرمایه گذاری و سپرده گذاری. هر رأیی که شما در صندوق می اندازید, مثل این است که یک بخشی از پول آن سپرده را دارید تأمین می کنید.[۶]

 یک رأی هم اهمیت دارد.[۷]

 هرچه انتخابات پرشورتر باشد, عظمت ملت ایران بیشتر در چشم مخالفان و دشمنان دیده خواهد شد؛ برای ملت ایران حرمت بیشتری خواهند گذاشت؛ دوستان شما هم در دنیا خوشحال می شوند.[۸]

 عظمت ملت ایران را حضور مردم در انتخابات نشان می دهد, انتخابات این است.[۹]

 بنده همواره در درجه اول در انتخابات سعیم بر این است که به مردم عرض کنم حضور شما در این انتخابات مهم است.[۱۰]

 [انتخابات], تصدیق و تأیید و مستحکم کردن نظام جمهوری اسلامی است.[۱۱]

 انتخابات با سرنوشت مردم سر و کار دارد؛ بخصوص انتخابات ریاست جمهوری که سپردن قوه ی اجرائیه ی کشور به دست یک نفر و یک مجموعه است که کشور را برای مدت چند سال اداره کنند.[۱۲]

 کسانی که برای انتخابات خود را نامزد می کنند, بدانند که انتخابات یک وسیله ای است برای بالا بردن توان کشور, برای آبرومند کردن ملت.[۱۳]

 انتخابات فقط ابزاری برای قدرت طلبی نیست.[۱۴]

 مبادا نامزدها در اثنای فعالیت های انتخاباتی خودشان جوری رفتار کنند و حرفی بزنند که دشمن را به طمع بیندازند. رقابت ها را منصفانه کنند, حرف ها را منصفانه کنند, از جاده ی انصاف خارج نشوند.[۱۵]

 میدان برای همه باز است؛ [نامزدها] بیایند در میدان انتخابات خود را بر مردم عرضه کنند.[۱۶]

 درباره ی موضع رهبری در مورد انتخابات, گمانه زنی و شایعه و این ها همیشه بوده و خواهد بود. بنده یک رأی دارم, آن را در صندوق می اندازم. به یک نفری رأی خواهم داد, به هیچ کس دیگر هم نخواهم گفت که به کی رأی بدهید, به کی رأی ندهید؛ این تشخیص خود مردم است.[۱۷]

 حمایت کردن از خدمتگزاران در کشور, وظیفه ای است که هم من دارم, هم همه دارند؛ این مربوط به اعلام موضع انتخاباتی نیست.[۱۸]

بنده از هر حرکت خوبی, از هر اقدام خوبی, از هر پیشرفتی, از هر خدمتی به مردم, از هر دلجویی ای از محرومین, از هر ایستادگی در مقابل ظلم و استکبار استقبال می کنم و از آن کسی که این کار را کرده است, تشکر و سپاسگزاری می کنم؛ هر دولتی باشد, هر شخصی باشد؛ این وظیفه من است.[۱۹]

 انتخابات یکی از آن عرصه های بسیار حساس و تعیین کننده است.[۲۰]

 اگر هر دوره ای از این دوره های انتخابات را شما ملاحظه کنید, تحلیل کنید, خواهید دید در هر کدام از انتخاب های ما _ چه انتخابات ریاست جمهوری و بعضی انتخابات های دیگر_ در هر برهه ای سعی گردانندگان تبلیغات خصمانه ی استکبار جهانی بر این بوده است که حضور مردم را کمرنگ کنند؛ انگیزه مردم را کم کنند؛ همت آنها را, امید آنها را نسبت به انتخابات از بین ببرند یا کمرنگ کنند.[۲۱]

 آنچه در انتخابات بسیار مهم است, حضور عمومی مردم است؛ همه باید در انتخابات شرکت کنند؛ این یک وظیفه ملی است.[۲۲]

 انتخابات یک فریضه است؛ همه باید شرکت کنند.[۲۳]

 همه باید خود را موظف بدانند برای اینکه در انتخابات شرکت کنند.[۲۴]

 انتخابات در کشور ما در مقایسه با انتخاب هایی که ما می بینیم در دنیا دارد انجام می گیرد و خبرش را داریم, جزو سالم ترین هاست؛ انتخاباتِ خوبی است.[۲۵]

 آنچه که اصل است, حضور در انتخابات است؛ باید همه در انتخابات شرکت کنند؛ این یک وظیفه عمومی است.[۲۶]

 یکی از نمونه های عظمت این نظام, همین انتخابات است.[۲۷]

 یکی از آن شاخصه های مهم پیروزی ملت ایران {انتخابات} است.[۲۸]

 این انقلاب با شجاعت تمام بر آراء مردم تکیه می کند؛ خاطرش جمع است و می خواهد این انتخابات که به معنای دخالت مردم, حضور مردم, تصمیم گیری مردم است, به هر قیمتی باشد؛ این را اصرار می کند.[۲۹]

 سعی شود اهمیت و ارزش و عظمت انتخابات محفوظ بماند؛ معلوم باشد. مردم با امید و اعتماد به پای صندوق ها بروند.[۳۰]

 قریب به سی سال است که دستگاه های مجری این مملکت دارند انتخابات را انجام می دهند با سلامت کامل.[۳۱]

 بعضی ها حتی شرم نکردند, گفتند ناظر بین المللی بیایند نظارت کنند بر این انتخابات؛ بیگانه ها, دشمن ها که با اصل انتخابات و با اصل ملت ایران مخالفند؛ با هر چیزی که به نفع ایران است مخالفند, اینها بیایند بشوند قاضی! این, بزرگ ترین جسارت به ملت ایران است.[۳۲]

 آراء مردم دست اینها {وزارت کشور, شورای نگهبان, ناظران و مجریان} امانت است؛ نگذارند کسی دخالت بکند؛ نفوذ بکند.[۳۳]

 حیثیت انتخابات عظیم مردم و این کار بزرگ مردم را مرتب با اینکه شبهه اندازی کنند که آره, بناست تقلب بشود, بناست فلان بشود, نشکنند.[۳۴]

 در انتخابات با کرامت رفتار کنند همه؛ چه آنهایی که نامزد می شوند, چه آنهایی که طرفدار آنهایند, چه آنهایی که مخالف با بعضی از نامزدها هستند.[۳۵]

 جناح های مختلف کشور, بداخلاقی و بدگویی و اهانت و تهمت و این حرف ها را مطلقاً راه ندهند. این از آن چیزهایی است که اگر پیش بیاید, دشمن از او خوشحال می شود.[۳۶]

 نگذارید انتخابات بشود ملعبه دست بیگانگان.[۳۷]

 انتخابات مال ملت ایران است, مال جمهوری اسلامی است, مال اسلام است.[۳۸]

 ملت ایران وقت انتخابات که می رسد, احتیاج به بصیرت دارد؛ نگاه کند ببیند دشمن چه موضعی گرفته است در قبال این حرکت عظیم مردمی؛ حواس خود را جمع کند, تصمیم درست بگیرد. این هم وظیفه ی ما مردم است که بایستی مراقبت کنیم.[۳۹]

 من اصرارم در همه انتخابات ها بر حضور است.[۴۰]

 باید آمد سر صندوق رأی, به کوری چشم دمشن بایستی رأی داد.[۴۱]

 دشمن می خواهد که ملت انتخابات نداشته باشد.[۴۲]

 وقت انتخابات هم که می شود _ شاید یادتان هست _ غالباً از انتخابات یک حرفی می زنند که معنایش این است که مردم در انتخابات شرکت نکنید؛ کارهایی می کنند, تلاش می کنند؛ گاهی به وسیله آدم های غافل و فریب خورده, گاهی به وسیله آدم های وابسته, کارهایی می کنند که بلکه مردم را از شرکت در این مراسم عظیم باز بدارند, که انتخابات یکی از این مراسم بسیار عظیم است.[۴۳]

 من توصیه ام به مردم در درجه اول این است که بیایند وارد میدان انتخابات شوند, صندوق های رأی را پررونق کنند. خود این صفوفی که ایستادند, ممکن است زحمت هم داشته باشد؛ در هوای سرد؛ یک ساعت _ کمتر, بیشتر _ امام این مجاهدت است, این جهاد است؛ این زحمت پیش پای خدای متعال ارج دارد. بروند رأی بدهند.[۴۴]

به کی رأی بدهند؟ شاخص این است که شعارهای انقلاب بایستی به وسیله مسئولین و منتخبین ما روزبه رو زنده تر شود. … علاج دردهای این ملت و وسیله رسیدن به آرمان های این ملت, شعارهای انقلاب است؛ اینها باید حفظ شود. آن کسانی که با این شعارها به معنای حقیقی کلمه مخالفند, دشمن این شعارهایند؛ اینها نباید در مراکز تصمیم گیری واقع بشوند.[۴۵]

 باید کسی… را {انتخاب کنیم که}, معتقد به توانایی های ملی باشد, معتقد به اسلام, معتقد به انقلاب باشد و شاخص ها را قبول داشته باشد. این آن نقطه ی حساس است.[۴۶]

 با انتخابات شما اینها دشمنند؛ با اصل انتخابات دشمنند؛ با حضور پرشور و گسترده ی مردم در انتخابات دشمنند؛ با انتخاب آدم های اصلح و طرفدار حقوق مردم و متعبد و پایبند به مبانی اسلامی و ارزش های اسلامی مخالفند, دشمنند؛ چرا؟ چون می دانند اینها هم انتخابات, هم حضور گسترده ی مردم, هم حضور آدم های مناسب و شایسته …, به ضرر آنهاست؛ لذا محافظت می کنند. هر جور مخالفتی که می توانند می کنند؛ تبلیغات می کنند, رادیو به راه می اندازند, در رادیوهای گوناگونشان به خیال خودشان مردم را از انتخابات دلسرد می کنند _ دارند به خیال خودشان کار می کنند _ نتیجه هم ان شاءالله کاملاً بعکس است.[۴۷]

 چون می دانند که ملت ایران با حضور پرشور در انتخابات برای خود قدرت می آفریند, عزت خلق می کند, می خواهند این نباشد. البته از همین حالا معلوم است, در طول این سی سال گذشته هم معلوم بوده است که هر وقت دشمنان این ملت سعی کردند مردم در انتخاباتی شرکت نکنند و تبلیغات کردند, مردم بعکس پرشورتر در انتخابات شرکت کرده اند. این دفعه هم همینجور خواهد شد به توفیق الهی.[۴۸]

 آنها می دانند که حضور پرشور مردم در انتخابات به مردم قدرت می دهد و آنها دیگر نمی توانند نقشه هایشان را نسبت به ایران اجرا کنند. می خواهند این نباشد. تمام دستگاه های تبلیغاتی شان را به راه انداخته اند که مردم را از حضور در انتخابات منصرف کنند. عواملشان هم البته هستند متأسفانه؛ غیر از رادیوها و وسائل تبلیغاتی آنها, گاهی در گوشه و کنار در داخل هم هستند, برای یانکه مردم را از انتخابات دلسرد کنند.[۴۹]

 {دشمنان} برای اینکه اینها {خدمات مسئولان} را از چشم مردم دور کنند و مردم را دلسرد کنند, هر چه می تواند و در چنته دارند, علیه دولت, علیه مجلس, علیه مسئولین بیان می کنند, تا مردم را دلسرد کنند. یا مثلاً شبهه ی در خود انتخابات, که آیا این انتخابات آزاد است, آیا آزاد نیست؟ آیا رد این انتخابات دستکاری نمی شود, تقلب نمی شود؟ من می توانم با اطمینان کامل به شما عرض کنم که انتخابات … درست انجام می گیرد.[۵۰]

 شرکت و حضور در انتخابات برای مردم, هم یک فریضه سیاسی است, هم یک فریضه دینی است. این مثل این است که یک انسانی بدن خودش را با ویتامین و با غذاهای مقوی تقویت کند؛ وقتی بدن تقویت شد, میکروب ها دیگر نمی توانند در او نفوذ کنند؛ دشمنی هم اگر حمله کرد, می تواند از خودش دفاع کند. این, مهمترین مسئله در باب انتخابات است؛ یعنی حضور مردم.[۵۱]

 من خواهش می کنم همیشه, در همه دوران ها, انتخابات ها را وسیله ای قرار بدهید برای قوت ملی, برای افزایش اقتدار ملی؛ نه برای تضعیف نظام و تضعیف آبروی ملت.[۵۲]

 جنجال هایی که بعضاً از طرف بعضی از احزاب و گروه ها و جریان های سیاسی و جناح های بداخلاق در اطراف انتخابات می شود, تضعیف کننده کشور و ملت و نظام است.[۵۳]

 جناح های مختلف, جریان هیا مختلف, گرایش های مختلف, با شوق و ذوق و علاقه مندی همه عواملشان را بسیج کنند و انتخابات را به عنوان یک هدف عالی, هدف خوب, هدف شیرین مورد توجه قرار بدهند و به دعوا و جنجال و اهانت و پنجه به روی هم کشیدن قضایا را نکشانند.[۵۴]

 انتخابات را وسیله ای بکنید برای اینکه دشمنان را ناامید بکنید.[۵۵]

 ملت ایران انتخابات را قدر بدانند.[۵۶]

 انتخابات یک نمایشگاه است برای نشان دادن عزم و رشد ملی ملت ایران, استقامت ملت ایران, دانایی و هوشیاری ملت ایران, پایبندی ملت ایران به نظام مردم سالاری دینی.[۵۷]

 آن کسانی که به وسیله شورای نگهبان صلاحیت آنها اعلام می شود, معنایش این است که یان از حداقل صلاحیت مورد نیاز برخوردار است. در بین این کسانی که اعلام می شوند, افرادی هستند با صلاحیت های بالاتر, افرادی هستند در سطح پایین تر. هنر ملت ایران … این است که دقت کنند, نگاه کنند, بشناسند اصلح را, بهترین را انتخاب کنند؛ بهترین از لحاظ ایمان, بهترین از لحاظ اخلاص و امانت, بهترین از لحاظ دینداری و آمادگی یرای حضور در میدان های انقلاب؛ دردشناس ترین و دردمندترین نسبت به نیازهای مردم را انتخاب کنند.[۵۸]

 مردم توجه باید داشته باشند که تبلیغات رنگین و متنوع ملاک نیست؛ وعده های غیرعملی ملاک نیست.[۵۹]

 وعده های غیرعملی دادن, وعده های بزرگ دادن, اینها ملاک نیست؛ باید مردم توجه کنند؛ گاهی علامت منفی هم هست. از طرف علاقه مندان به نامزدهای انتخاباتی گوناگون, بداخلاقی های انتخاباتی, شایسته ملت ما نیست؛ تهمت زدن آدم های مؤمن را, مصونیت دار از لحاظ اسلامی و شعری را؛ در معرض هتک آبرو قرار دادن در شبنامه ها, در مطبوعات, در پایگاه های اینترنتی و غیره, اینها اصلاً مصلحت نیست.[۶۰]

 من به طور جد از همه کسانی که نسبت به نامزدهای مختلف علاقه مندی ای دارند, درخواست می کنم, اصرار می کنم که این علاقه مندی خودتان را از راه تخریب دیگران, اهانت به دیگران, متهم کردن دیگران نشان ندهید.[۶۱]

 از نامزد مورد علاقه خودتان تمجید کنید, تعریف کنید؛ اما دیگران را تخریب نکنید. این علامت بدی است.[۶۲]

 آنچه که در مورد انتخابات باید به یاد مردم عزیز ما باشد, آماده شدن برای حضور همه جانبه و گسترده در انتخابات و کوشش کردن برای شناسایی اصلح و مراعات کردن رفتارهای انتخاباتی است.[۶۳]

از بداخلاقی های انتخاباتی باید بشدت پرهیز کنند؛ بدگویی کردن, اهانت کردن, تهمت زدن, برای عزیز کردن خود و یا نامزد مورد نظر خود, دیگران را و رقبا را در چشم مردم خوار کردن, اینها راه ها و روش های صحیح و اسلامی نیست. رقابت باید باشد؛ رقابت مثبت و پرشور, اما با رعایت موازین اخلاقی.[۶۴]

انتظارهای رهبری از دولت

 اگر بخواهیم… مسئولان کشور به کمک مردم بتوانند ایران آینده را آنچنانی که لایق ایرانی و لایق نام مقدس اسلام است بسازند، راهش این است که ارتباط میان مردم، ارتباط میان ملت و مسئولان کشور ـ همچنانی که امروز هست ـ یک ارتباط مستحکم و صمیمانه باقی بماند.[۶۵]

 هر کس ملت را به تفرقه دعوت کند، هر کس سعی کند میان ملت و مسئولان کشور فاصله بیاندازد، هر کس بر طبل اختلافات بکوبد، کاری برخلاف مصلحت این کشور و ملت انجام داده است؛ هر کی می خواهد باشد.[۶۶]

متأسفانه در زمینه های مختلف، این سرزمین بااستعداد دچار محرومیت های متعددی است. این وضعیت ایجاب می کند که مسئولین توجه ویژه بکنند. شکی نیست که برخی از کوتاهی ها در گذشته انجام گرفته است که امروز باید بوسیله ی دولت خدمتگزار و پرکار، ان شاءالله جبران بشود. آن چیزی که بنده را در این مورد خرسند می کند، همین سفرهای استانی دولت است: رفتن به استان های مختلف و سرکشی مسئولان درجه ی یک کشور به شهرستان های گوناگون و تمس با مردم . دیدن واقعیت ها با چشم، نه در گزارش.[۶۷]

 یکی از هدف های من در سفرهائی که سال های گذشته به استان های مختلف کشور می کردم و در سفرها هم می گفتم، همین بود که دولتمردان را به توجه هرچه بیشتر به نقاط آسیب دیده و آسیب پذیر و محروم در کشور متوجه کنم؛ توجه آنها را به این نقاط جلب کنم. امروز خوشبختانه این مقصود حاصل شده است؛ یعنی یکی از برنامه های دولت خدمتگزار همین است که همه ی استان ها و همه ی شهرها و شهرستان ها را، به طور مستقیم زیر دید قرار می دهد.[۶۸]

نظام جمهوری اسلامی اتکالش به خداست ـ دستگاه دیپلماسی ما، فعالیت های گوناگون دولت های ما در دنیا در محدوده ی ارتباطات بین المللی و فعالیت های متعارف سیاسی طبق ارزیابی های خود آنها، جزو کشورخای فعال به حساب می آید و فعالیت های ما موفق به حساب می آید در عین حال به هیچ قدرتی، به هیچ دوستی اتکال و اتکاء نمی کنیم.[۶۹]

 نظر ما در یکی دو سال اخیر به بهترین وجهی انجام گرفته است. یعنی در سطح معاونت رئیس جمهور، یک دانشگاهی برجسته را گذاشته اند و آن طوری که من گزارش دارم و تا حدود زیادی اطلاع دارم، کارهای خوبی دارد انجام می گیرد.[۷۰]

 نگذارید اختلاف سلیقه ها شما را در مقابل هم سینه به سینه قرار بدهد.[۷۱]

رقابت خیلی خوب است؛ اما دست به گریبان شدن، دعوا کردن، آن هم بر سر چیزهای کوچک، سر چیزهای بسیار کوچک و حقیر، نه. این را ما نمی پسندیم؛ هم در محیط دانشگاه، هم در محیط کل کشور، هم در محیط روحانیت؛ در همه ی محیط ها.[۷۲]

 انکار نقش مردم و بی اعتنائی به حضور مردمی ـ که متأسفانه امروز در بعضی از نگاه های شبه روشنفکرانه، انسان مشاهده می کند ـ خطاست.[۷۳]

 اینی که این جور وانمود بشود که اگر در وضع اقتصادی جامعه مسئله ی «گرانی» پیش می آمد، به خاطر این است که مسئولین دولتی و مسئولین بخش های مختلف توجه ندارند، این خطاست؛ آنها کاملاً توجه دارند و می دانند چه دارد اتفاق می افتد.[۷۴]

 ما هرکداممان در هر جائی که هستیم، باید برای سرنوشت کشور و برای آینده ی کشور، احساس مسئولیت و تعهد کنیم و بدانیم که می توانیم نقش ایفا کنیم.[۷۵]

راه پیروزی نهائی و کامل ملت ایران این است که این خط مستقیم، خط ایمان؛ ایمان به خدا، ایمان به خود، ایمان به قدرت ملی، اعتماد به نفس ملی و راه حرکت و مجاهدت در همه ی اشکالش؛ مجاهدت علمی، مجاهدت عملی ـ و آنجائی که لازم است، مجاهدت نظامی و ایمان و جهاد را از دست ندهند.[۷۶]

 اعتماد به مردم، عقیده واقعی به مشارکت مردم. بعضی ها اسم مردم را می آورند؛ اما حقیقتاًر اعتقادی به مشارکت مردم ندارند. بعضی اسم مردم را می آورند؛ اما به مردم اعتماد نداردند. بنای جمهوری اسلامی بر اعتماد به مردم و اعتقاد به مشارکت مردم است.[۷۷]

 در مقابل دشمن اگر مسئولین کشور احساس رعب و خوف بکنند، بر سر ملت بلاهای بزرگ خواهد آمد. آن ملت هائی که ذلیل و مقهور دست دشمن شدند، عمده ی علت این بود که مسئولان ـ پیشروان قافله ی ملت ـ شجاعت لازم، اعتماد به نفس لازم را نداشتند.[۷۸]

 یک چیز دیگری که این روزها انسان مشاهده می کند … قضاوت های درباره ی مسائل دولت و کارهای دولت است. لیکن انسان احساس می کند که در بین آنچه امروز گفته می شود، بی انصافی هائی صورت می گیرد… تخریب کردن مسئولین، تخریب کردن دولت، هیچ مصلحت نیست و جزو کارهای صحیح اسلامی نیست.[۷۹]

 در بعضی از کشورهای دنیا به نام دمکراسی، به نام آزادی، آبروهائی را از بین می برند، اشخاصی را به لجن می کشند؛ اینها کارهای اسلامی نیست، اینها کارهای آنهاست؛ مثل خیلی از کارهای دیگرشان.[۸۰]

 آنچه در زمینه ی مسائل اقتصادی یا غیراقتصادی گفته می شود، در درجه اول باید در محافل کارشناسی گغته شود، نه در منبرها و تربیون های عمومی.[۸۱]

نباید اخلاق نکوهیده ی بی انصافی در جامعه ی ما رواج پیدا کند؛ ما نباید دچار بی انصافی بشویم؛ بخصوص نخبگان، بخصوص نخبگان، نگاه کنند، منصفانه حرف بزنند.[۸۲]

 نه آن کسانی که طرفدار یک شخصی یا یک گروهی هستند، نه آن کسانی که مخالف آن شخص یا آن گروه هستند، مقابله ی آنها با یکدیگر هیچ لزومی ندارد که به صورت تخریب باشد؛ هیچ لازم نیست؛ منطقی حرف بزنند، انتقادی دارند، انتقاد کنند.[۸۳]

 من نگرانی ام از این نیست که حرفی زده شود، از کسی انتقاد شود؛ نه. یک نفر انتقاد می کند، یک نفر هم جواب می دهد. نگرانی من از رائج شدنِ اخلاق بی انصافی در جامعه است.[۸۴]

خدمات فراوانی انجام می گیرد، انسان همه را کنار بگذارد، به نقطه ای بچسبد، این درست نیست.[۸۵]

 همه مراقب باشند یکدیگر را تخریب نکنند. این فضای تخریب، فضای خوبی نیست. مردم هم خوششان نمی آید.[۸۶]

 اگر شما خیال می کنید که شما بیائید و فلان مسئول یا فلان جریان را مذمت کنید، مردم لذت می برند و خوششان می آید، اشتباه می کنید. مردم از فضای تخریب خوششان نمی آید.[۸۷]

 بعضی ها با نام عقلانیت، با نام اعتدال، با نام پرهیز از جنجال و دردسر بین المللی، می خواهند از مبانی انقلاب و اصول انقلاب کم بگذارند! این نمی شود؛ این نمی شود. این نشانه ی بی صبری و نشانه ی خسته شدن است. گاهی این خسته شدن را ـ که خودشان خسته شده اند ـ به مردم نسبت می دهند: مردم خسته شده اند! نه، نخیر.[۸۸]

وقتی مردم ببینند شما که مسئول جمهوری اسلامی هستید، افتخار می کنید، اعتزاز می کنید، به مسلمانی خودتان، به ضد استکباری بودن خودتان، به ضد استبدادی بودن خودتان، و از طرفی افتخار و اعتزاز می کنید به خدمتگزاری مردم؛ با مردم هستید، با مردم انس پیدا می کنید، ه مردم محبت می کنید، از مردم کمک می خواهید در مسائل گوناگون، خوب، مردم خرسند می شوند؛ مردم این مسئول را دوست می دارند؛ خوششان می آید. ما وظیفه مان این است.[۸۹]

در خدمت به مردم جدیت وجود دارد. رفتن به شهرها، رفتن به شهرهای کوچک، همه نقاط کشور را زیر پا گذاشتن و هیچ نقطه ای از کشور را از منظر خبرگی و کارشناسی دور قرار ندادن، اینها چیزهای باارزشی است. این امتیاز اول است؛ در هر مجموعه ای این امتیاز وجود داشته باشد، جا دارد که انسان از آن قدردانی کند، به آن تصریح کند و امیدوار و مطمئن باشد که خدای متعال هم به آن مجموعه کمک خواهد کرد و ثواب خواهد داد.[۹۰]

شعار و گفتمان کلی این دولت… منطبق بر شعار و گفتمان امام و منطبق بر شعارها و گفتمان های انقلاب است؛ این خیلی چیز باارزشی است. این را هیچ کس نمی تواند ندیده بگیرد. هر دلبسته ی به انقلاب، این را قدر می داند؛ هر کسی که پیشرفت کشور را با هدایت انقلاب و با کارگردانی انقلاب تصور می کند، باید این را قدر بداند.[۹۱]

 عدالت خواهی در این دولت پررنگ شد. شعار عدالت خواهی به صورت جدی بر روحیه ی مسئولان، دولتمردان و برنامه ها، پرتو افکند.[۹۲]

 استکبار ستیزی ـ که معنای ویژه ی انقلابی خودش را دارد ـ در این دولت تشخیص و تمیّز پیدا کرد. معنای استکبارستیزی دشمنی کردن با دولت های دنیا نیست، معنایش دشمنی کردن با استکبار است… ستیزه ی با این حالت هم یک حالت مطلوب اسلامی است. این هم یکی از خصوصیات این مجموعه است که خوشبختانه برجسته است.[۹۳]

مسئله ی اعاده ی عزت ملی و ترک انفعال در مقابل سلطه و تجاوز و زیاده طلبی سیاست های دیگران و ترک شرمندگی در مقابل غرب و غرب زدگی را هم انسان در این دولت احساس می کند.[۹۴]

 ما متأسفانه در برخی از اوقات گذشته، می دیدیم که بعضی از کسانی که مرتبط با مسئولین بودند یا حتی خودشان مسئول یک بخشی بودند، کأنّه از گفتمان انقلاب در مقابل دیگران شرمنده اند و خجالت می کشند که حقایق انقلاب را بر زبان جاری کنند یا آنها را پیگیری کنند یا به آنها اهمیت بدهند! این برای یک جامعه بزرگ بلای بزرگی است؛ این را شما ندارید.[۹۵]

 یکی از مظاهر دفاع از عزت هم همین مسئله انرژی هسته ای است. مسئله ی انرژی هسته ای، برای ما فقط این نبود که ما می خواستیم یک فناوری داشته باشیم، دیگران می خواستند ما نداشته باشیم؛ این فقط بخشی از قضیه است. بخش دیگر قضیه این بود که قدرت های گوناگون، پُررو، متجاوز، زورگو و دنباله ها و اقمار بی ارزش آنها، می خواستند حرف خودشان را در این زمینه بر ملت ایران تحمیل کنند. خب، ملت ایران، دولتِ شما و شخص رئیس جمهور، در مقابل این زورگویی و این تحمیل و این افزون طلبی ایستادید؛ خدای متعال هم کمک کرد؛ پیش رفتید. این ها آن بخش ها و اجزاء گفتمان عمومی این دولت است که برای من اهمیت دارد.[۹۶]

روند غرب باوری و غرب زدگی را که متأسفانه داشت در بدنه ی مجموعه های دولتی نفوذ می کرد، متوقف کردید؛ این چیز مهمی است. حالا یک عده ای در جامعه، ممکن است به هر دلیلی شیفته ی یک تمدنی یا یک کشوری باشند؛ اما این وقتی به بدنه ی مدیران انقلاب و مجموعه های انقلاب نفوذ می کند، چیز خیلی خطرناکی می شود. این دیده می شد؛ خب، جلویش گرفته شد.[۹۷]

گرایش های سکولاریستی ـ که متأسفانه بازداشت در بدنه ی مجموعه ی مدیران کشور نفوذ می کرد ـ جلویش گرفته شد. نظام انقلابی، بر مبنای دین و بر مبنای اسلام و بر مبنای قرآن شکل گرفته و به همین دلیل از حمایت میلیونی این ملت برخوردار شده و جان هایشان را کف دستشان گرفته اند و جوان هایشان را به میدان های خطر فرستاده اند؛ آن وقت مسئولان یک چنین نظامی دم از مفاهیم سکولاریستی بزنند؟! «یکی بر سر شاخ و بن می برید»؛ یعنی خودشان بنشینند و بنا کنند بنِ این مبتنا و قاعده را کلنگ زدن! خیلی چیز خطرناکی بود، خب، الحمدلله اینها جلویش گرفته شد.[۹۸]

 یا جرائت در ایجاد تحول؛ خجالت روحی این دولت این است که برای تحول آفرینی جرأت دارد و اقدام می کنند… نفس اینکه انسان حالت دلیری در مقابل مشکلات داشته باد و تصمیم بگیرد که برای رفع مشکلات اقدام بکند، چیز باارزشی است که خوشبختانه هست.[۹۹]

 جرأت در مقابله ی با فساد. مقابله ی با فساد کار سختی است. یک وقت بنده گفتم که این اژدها هفت سرِ فساد را به این آسانی نمی شود قلع و قمع کرد؛ خیلی کار سختی است. نه اینکه حالا بگویک قلع و قمع شده؛ نخیر، الآن هم قلع و قمع نشده؛ لیکن جرأت مقابله ی با آن هست. خب، وقتی اجزاء مجموعه، خودشان آلوده ی به فساد نباشند، طبعاً جرأتشان بیشتر است. بسیاری از مجموعه ای قبلی هم حقیقتاً پاکیزه بودند ـ یعنی آلودگی نداشتند ـ اما بالاخره جرأت در مقابله ی فساد یک امتیازی است که در شما هست.[۱۰۰]

 روحیه تهاجم در مقابله ی با زورگویان بین المللی… این روحیه، روحیه ی خوبی است؛ روحیه ی انقلاب این است؛ این است که حقیقت را روشن و درخشان می کند.[۱۰۱]

 گفتمان عمومی دولت اینهاست؛ به طور خلاصه: زنده کردن و بازسازی برخی خصوصیات جوهری انقلاب و منطق امام؛ و مقابله ی با کسانی که می خواستند این ارزش ها و این مفاهیم اساسی را منسوخ کنند، یا از بین ببرند، یا ادعا می کردند که منسوخ شده و از بین رفته؛ این چیز باارزشی است. این خصوصیت دوم و امتیاز دومی است که در این دولت هست. امتیاز سوم هم روحیه ی مردمی و خاکی این دولت است؛ این هم خیلی باارزش است؛ این را قدر بدانید. شما امتیازتان به تشخص ظاهری و شکل و قیافه نیست؛ امتیازتان به همین است که خودتان را با مردم هم سطح کنید، به شکل مردم و در میان مردم باشید, با مردم تماس بگیرید, با آنها انس پیدا کنید, از آنها بشنوید. یان امتیاز بزرگی است و در شما هست؛ آن را حفظ کنید و نگه دارید.[۱۰۲]

 این وظیفه بنده هم هست, وظیفه همه هم هست. اگر چنانچه این خصوصیات را در مجموعه ی دولت کنونی قدردانی نکنیم و تشکر نکنیم, طبعاً خدا را خوش نمی آید. خدای متعال دوست دارد که از کارهای خوب افراد تشکر بشود, قدردانی بشود و سپاسگزاری بشود. وظیفه بنده هم این است که قدردانی کنم و به خاطر همین خصوصیات, از دولت حمایت کنم.[۱۰۳]

 آدم متأسفانه می بیند چیزهایی که به نام انتقاد از دولت و نقادی دولت, امروز گفته می شود, شکل همین تخریب را دارد: یعنی انکار امتیازات, قبول نکردن برجستگی ها و کارهای خوب, و درشت کردن و برجسته کردن ضعف ها. خب بله, ضعف هست. هر دولتی بالاخره ضعف دارد؛ انسان ها ضعف دارند دیگر؛ ضعف ها را بگویند, قوّت ها را منصفانه پهلوی همدیگر قرار بدهند؛ آن وقت می شود جمع بندی کرد. نه اینکه بیایند یکسره بنا کنند به بدگویی کردن و انکار کردن همه خصوصیات.[۱۰۴]

 ما امروز در مقابله با استکبار, در سیاست خارجی زبانمان زبان طلبکاری, عزت, اقتدار معنوی و اقتدار ملی است؛ آن وقت بعضی بیایند همین را به عنوان نقطه ضعف وانمود کنند که نه آقا! شما کاری کرده اید که فلان دولت ها از شما خوششان نیاید. خب, معلوم است که خوششان نمی آید. فلان دولت ها آن وقتی خوششان می آید که انسان تملق آنها را بگوید و حرف های آنها را به عنوان حرف های برتر ذکر بکند؛ خودش را کوچک کند و از حرف های خودش و حرف های انقلاب عقب نشینی کند؛ آن وقت آنها خیلی خوششان می آید![۱۰۵]

 انتقاد خوب است, تخریب بد است؛ انتقاد خدمت است, تخریب خیانت است؛ نه خیانت به دولت, بلکه خیانت به نظام و خیانت به کشور است. نباید تخریب بکنند, انتقاد بکنند.[۱۰۶]

 یک مسئله که همه ملت ایران باید به آن توجه داشته باشند, مسئله انتخاباتی است که در پیش رو داریم.[۱۰۷]

 در این انتخابات, با شور تمام و با بصیرت کامل شرکت کنید.

 مسئولان همه تلاش خود را بکنند, تا ان شاءالله این انتخابات را سالم, کامل, بی عیب و نقص, و بی حرف و گفت به سروسامانی برسانند. آن کسانی هم که دستی در تبلیغات دارند, فضای سیاسی کشور را آشفته نکنند؛ بدگویی از این, اهانت به آن, معاوضه جناح های سیاسی با هم. مردم چه تقصیری کرده اند که بایستی ذهن آنها به خاطر انگیزه های مختلف سیاسی اشخاص و گروه ها و جناح ها و مجموعه ها, آشفته و مغشوش شود. اینها بگذارند فضای انتخابات سالم باشد. البته هر کس حق دارد از خود و نامزد انتخاباتی خود دفاع و حمایت کند؛ این مانعی ندارد. تبلیغات در حد متعارف و بدون اسراف و زیاده روی, خیلی خوب است؛ اما اهانت, تخریب و بدگویی _ این کارهایی که جزو رسوم زشت بعضی از کشورهای غربی است_ را کنار بگذارند؛ بگذارند مردم رد یک فضای آرام, با تشخیص, با بصیرت و بدون سراسیمگی انتخاب کنند.[۱۰۸]

 فرصت این روز و روزگاری که شما بر سر کار هستید, بسیار فرصت استثنایی و مغتنمی است؛ حقیقتاً از دوره هایی است که ما نظیر آن را در گذشته دوران انقلاب تا امروز کم داشته ایم. اولاً, شعارهای دولت و مسئولان و اهداف تعیین شده آنان کاملاً با مبانی انقلاب و با مبانی اعلام شده امام عزیز ما منطبق است. ثانیاً, این گفتمان در بین مردم به طور محسوسی زنده است و وجود دارد؛ که وجود این گفتمان میان مردم هم, عامل عمده و اصلی گرایش آنها به این دولت و این رئیس جمهور محترم بود.[۱۰۹]

 مردم تشنه عدالت, تشنه مبارزه با فساد و تشنه تمسک به اصول انقلاب بودند, که وقتی دیدند یک نفر صادقانه این شعارها را سر دست گرفته و مطرح می کند, حول محور او جمع شدند؛ خود این نعمت بزرگی است که این تفکر به صورت یک گفتمان مسلط در جامعه درآمد و همچنان ادامه دارد و بعد از روی کار آمدن این دولت, بحمدالله تقویت هم شده است.[۱۱۰]

 مردم به دولت اعتماد دارند؛ دولت, خود را جزو مردم و از جنس مردم می داند و می شمارد.[۱۱۱]

 از لحاظ انعکاس بین المللی, کشور از یک عزت کم سابقه یا بی سابقه برخوردار است؛ ابهت نظام اسلامی, عظمت ملت ایران, رسایی و شفافیت اغراض و اهداف جمهوری اسلامی در دنیای اسلام, بیش از همیشه است؛ و حتی در دنیای غیرمسلمان, امروز عزت و ابهت ملت ما بسیار برجسته است و این را همه تصدیق می کنند و از نشانه ها و عکس العمل های خارجی اش هم این را می فهمیم.[۱۱۲]

 نکته بعدی این است که این دولت به عنوان یک دولت «اصولگرا» شناخته شده و رفتار و تلاشی هم که تا مروز نشان داده و آنچه در عمل و قولش منعکس شده, هیمن اصولگرایی را نشان می دهد؛ که ان شاءالله خودِ همین برای کشور و شما برکاتی خواهد داشت.[۱۱۳]